Ryzyko wystąpienia nowotworu piersi wzrasta w okresie menopauzy. Jednak również u młodszych kobiet konieczne jest prowadzenie profilaktyki przeciwrakowej.Jej głównym elementem jest regularne badanie piersi.
Każda kobieta powinna poświęcać na nie czas, w zaciszu własnego mieszkania, raz w miesiącu (około 2, 3 dni po miesiączce). Takie badanie umożliwia podstawową diagnostykę. Polega ono na dokładnej obserwacji piersi, ze szczególnym zwróceniem uwagi na kształt, wymiar, widoczne zmiany w kolorze brodawek.
Badanie piersi – co powinno budzić niepokój?
Niepokojące powinny być różnego rodzaju asymetrie, czy wycieki z brodawek – wymagają one konsultacji z lekarzem oraz dalszych badań. Badanie oprócz obserwacji składa się również z wyczuwania zmian pod wpływem dotyku (wszelkie guzki czy zgrubienia są pretekstem do wizyty u lekarza). Badanie piersi podczas konsultacji ginekologicznej nosi nazwę badania palpacyjnego. Polega na zebraniu wywiadu (dotyczącego zarówno pacjentki, jak i przypadków choroby nowotworowej w jej rodzinie).
Młodszym pacjentkom zalecane jest (w wypadku niepokojących objawów) badanie ultrasonograficzne. USG zaleca się również jako element profilaktyki u kobiet powyżej 25 roku życia (raz na dwa lata). Taka metoda diagnostyki obrazkowej piersi pozwala na większą dokładność w odróżnieniu zmian torbielowatych od guzów litych. Te ostatnie mogą być przejawem nowotworu złośliwego. Badanie piersi przy pomocy ultrasonografu może być wykonywane tak często, jak to konieczne. Nie jest bolesne i nie wiążą się z nim groźne skutki uboczne.
Niestety – jego czułość nie jest zbyt wysoka, dlatego w celu potwierdzenia złośliwego (lub łagodnego) charakteru zmian konieczne jest wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych (na przykład elastografii – innej metody obrazowej, która w oparciu o ultradźwięki pomaga określić właściwości mechaniczne tkanki piersi oraz zidentyfikować zmienione chorobowo miejsca).
Redakcja
